Gehandicaptenplatform Roermond is snoeihard over gemeente: ‘Mensen met een beperking zijn hier niet welkom’
Jan van Roon en Greet van Dijk op het volgens hen levensgevaarlijke zebrapad. — © John Peters Roermond
Het Gehandicaptenplatform Roermond (GPR) is op zijn zachtst gezegd niet blij met hoe de gemeente Roermond met het platform omgaat. „Roermond gastvrij? Niet voor gehandicapten.”
Door Rob Dieleman
Vandaag om 11:00
Het platform voor mensen met een beperking bestaat inmiddels dertig jaar. De laatste zeven jaar is Jan van Roon voorzitter. Toen hij aantrad, had Van Roon vooral als doel om niet meer achter de feiten aan te lopen bij besluiten in Roermond, maar al voor de besluitvorming betrokken te worden. Zo zou het platform echt iets kunnen betekenen en niet gezien worden als ‘die zeikerds’. Zijn doel lijkt op het eerste oog geslaagd, maar dat is slechts schone schijn volgens Van Roon.
Onderste la
„We worden bij projecten inderdaad gevraagd om onze mening”, legt de voorzitter uit. „Dat is de gemeente verplicht. En we geven advies. Maar daar wordt helemaal niets mee gedaan. De gemeente kan er mooie sier mee maken en een vinkje zetten achter het Gehandicaptenplatform, maar het advies belandt in de onderste la.” Hij heeft vele voorbeelden waar zijn organisatie meedacht, met adviezen kwam of achteraf klaagde. Vrijwel niets sorteerde effect, zegt Van Roon.
Van Roon en Van Dijk blijven strijden voor de mensen met een beperking in Roermond. — © John Peters
„Van het zebrapad op de gereconstrueerde Kapellerlaan moet de gemeente toch slecht slapen?”, vraagt de secretaris van het GPR, Greet van Dijk, zich af. „Rolstoelers kunnen daar niet zien of er iets aan komt. Dat is levensgevaarlijk.” Een inspraakavond, brief, gesprek met wethouders en een schouw ter plaatse haalden allemaal niets uit. „De reden was dat er anders parkeerplaatsen weg moesten. Die zijn dus belangrijker dan het leven van een rolstoeler.”
Excuusbrief
De blindengeleidelijnen blijven ook een probleem in de stad, vertellen de bestuursleden. Die staan vaak vol met fietsen of terrassen, stoppen ineens ergens of verdwijnen na een reconstructie. Dat laatste gebeurde op het Kazerneplein. „Ingrid, een blinde vrouw van begin 50, moet nu haar moeder meenemen om op het Stadskantoor te komen, Een publieke voorziening nota bene”, vertelt Van Roon. Dat euvel wordt wel aangepakt, al is hij daar flink boos voor moeten worden op ambtenaren en de wethouders. „We wachten nog steeds op een excuusbrief die in juli is toegezegd.”
Fietsen worden regelmatig op blindengeleidelijnen geplaatst, waardoor ze niet meer te gebruiken zijn. — © John Peters
Adviezen, brieven en boze gesprekken op tal van gemeentelijke beslissingen ten spijt; er verandert vrijwel niets, zeggen Van Roon en Van Dijk. „We worden als tweederangsburgers behandeld”, stelt Van Roon, die zelf gebruikmaakt van een rolstoel. „Roermond pretendeert gastvrij en inclusief te zijn. Dat is absoluut niet het geval, niet voor gehandicapten. Mensen met een beperking zijn in Roermond gewoonweg niet welkom.”
Boeman
Van Roon snapt ook dat het platform niet altijd haar zin kan krijgen. „Kijk, wij zijn geen boeman, maar een terugkoppeling met argumenten moet toch mogelijk zijn. Zelfs dat gebeurt niet.” Om moedeloos van te worden. Toch zorgt het bij Van Roon en Van Dijk juist voor strijdbaarheid. „Als wij dit niet doen, heeft een heel grote groep van de samenleving geen stem. Wij blijven opkomen voor de mensen die dat zelf niet kunnen.”
Gemeente betreurt gevoel van platform: ‘Waardevolle bijdrages’
Het college van B en W laat in een reactie weten het te betreuren dat het Gehandicaptenplatform zich niet serieus genomen voelt. ‘De gemeente Roermond hecht veel belang aan de volledige inclusie en deelname van onder anderen mensen met een beperking. Juist daarom is de ervaringsdeskundigheid van het GPR een waardevolle bijdrage aan projecten’, schrijft het college.
‘Veel werk’
De adviezen worden ‘zo veel mogelijk overgenomen’, aldus de gemeente. Wel geeft het college toe dat er ‘nog veel werk verzet dient te worden om Roermond optimaal toegankelijk te maken’. De kritiek dat het huidige gemeentebestuur daar nog niet mee bezig is, ‘onderschrijven wij nadrukkelijk niet’, is te lezen in de reactie.
De kritiek wegwuiven doet het college echter niet. ‘Het is positief dat het GPR kritisch is en hoge eisen stelt aan de taken die wij uitvoeren als gemeente. Wij zijn ervan overtuigd dat door middel van tastbare, concrete verbeteringen van de toegankelijkheid in Roermond er steeds minder reden zal zijn tot kritiek van het GPR.’